Może trzeba by zacząć „gdy zabraknie łąk zmiennowilgotnych, lub gdy łąki przestaną być użytkowane lub gdy łąki podmokłe zostaną osuszone…”???
Ochrona gatunkowa jest nieefektywna, jeśli wraz z gatunkiem nie chroni się jego siedlisk, albowiem jednym z głównych zagrożeń dla różnorodności biologicznej są zmiany w ekosystemach.
Krwiściąg lekarski jest gatunkiem miododajnym, nektar wytwarzany jest w pierścieniowatych miodnikach otaczających nasadę słupka. Można go zobaczyć w naturalnych warunkach na siedliskach wilgotnych lub jako gatunek uprawny. Jest jednym z wielu gatunków bogatej kolekcji ziół i gatunków miododajnych na poletkach doświadczalnych oraz dopiero powstałych pasach kwietnych PODR Boguchwała. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych jest gatunkiem charakterystycznym dla rzędu Molinietalia czyli tzw. łąki trzęślicowe.
Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe należą do najbardziej interesujących siedlisk przyrodniczych. Ich specyfika polega na zmiennym poziomie wód gruntowych: wiosną i jesienią uwilgotnienie jest wysokie, latem natomiast gleba silnie się przesusza. Występują niemal na całym obszarze Polski, z wyjątkiem partii gór powyżej regla dolnego. Liczne stanowiska notowane są m.in w Kotlinie Sandomierskiej.
Siedlisko łąk trzęślicowych wykształca się zazwyczaj pod wpływem ekstensywnego użytkowania, z jednym koszeniem w ciągu roku lub z nieregularnym wykaszaniem raz na kilka lat. Wiele gatunków specyficznych dla łąk trzęślicowych kwitnie i owocuje późnym latem, dlatego ich rozwojowi sprzyjają późne koszenia, wykonywane jesienią, które w tradycyjnym gospodarowaniu służyły pozyskiwaniu siana nie na paszę, lecz na ściółkę. Niestety późne, jesienne koszenia stanowią relikt dawnej gospodarki łąkarskiej, jeśli są wykonywane, to raczej jako zabieg czynnej ochrony przyrody, niż dla pozyskania siana.
Dlatego, łąki trzęślicowe podlegają ochronie zgodnie z Dyrektywą Siedliskową oraz mogą zostać objęte ochroną w ramach tzw. interwencji przyrodniczych (Ochrona cennych siedlisk i zagrożonych gatunków na obszarach Natura 2000 i Ochrona cennych siedlisk i zagrożonych gatunków poza obszarami Natura 2000).
Wracając do samego krwiściągu lekarskiego to warto zapamiętać, że stanowi roślinę pokarmową dla zagrożonego motyla nocnego błyszczki zosimi oraz dwóch gatunków motyli dziennych: modraszka telejusa i modraszka nausitousa, których gąsienice początkowo żerują w jego główkach kwiatostanowych, następnie kontynuują rozwój w gniazdach mrówek. Dlatego, gdy krwiściąg lekarski zniknie z naszych łąk, będą również zagrożone motyle.
Galeria
